Köşeme çekildim. Bu binada ait hissettiğim yere. Kulağımda senin melodilerin var. Özgürce yazabileceğim bikaç cümlem var. Hislerimiz ortaktı. Senin notaların, benim kelimelerim vardı.
Geçmişi hatırlattı bu melodi bana. Hiç yaşamadığım, bilmediğim, biryerlerde tozlanan sarı filtreli anıları. O zamanlara gidiyorum, onları özlüyorum…
Gözlerimi kapatıp yaşamadığım anıları hatırlamaya çalışırken, eski gıcırdayan odun parkelerin üzerinde elimde sigaram, ince kıyafetlerim, ve sert bi kahveyle oturduğumu anımsıyorum. Eski bir film sahnesi gibi… Benim olmayan bir geçmişe özlem duyuyorum. Konuşmadan geçirilmiş bikaç günün ardından gecenin karanlığını bozan sönmeye yüz tutmuş minik bir mum ışığında bu kelimeler dökülüyor usulca parmaklarımdan. Bu döneme uydurmaya çalıştığım zihnim, uzaklaşıyor şuandan. Soğuyan kahvem, bitmekte ısrar eden sigaram, ardı ardına alevlenen çakmağım ve uyuşan bedenim belki de benim yaşayamadığım, başka birilerinin olan anıları özlediği için yas tutuyor.
Mümkün olabilir miydi bu? Benim olmayan, hayalini bile daha önce kurmadığım bi anın bikaç melodiyle zihnimde canlanması ve onları özlemek…
Sokaklarda koşup, bağırıyorum, delirircesine kahkaha atıp,bi anda çöküp ağlıyorum. Sanırım kaçıyorum birşeylerden… İnsanlar olabilir mi? Duygular? Anılar? Yalnızlık olabilir mi? Belki de hepsinden kaçıyorumdur. Nereye gidiyorum? Geçmişe mi? İnsan yaşadığı sürece sadece geleceğe gidebilir değil mi? Peki ben nasıl geçmişe koşabiliyorum şuan? Aitliğim beni oraya çekiyor. Ve sen belki de beni hiç yaşayamadığım anılara götüren bir zaman makinesisindir. Belki de geçmişte benden birşeyler taşıyan anılarımsındır. Önerdiğin benim bilmediğim, adını bile duymadığım şeyler bana o kadar tanıdık ki. Hiç konuşmadan olduğum zamanı sorgulatıyorsun?
Yazı yazarken her daim karışık olan zihnim şuan oldukça dingin. Kelimelerimi ben seçmiyorum. Onlar sakince sıraya diziliyorlar sana gidebilmek için. Zorlanmadan,üzerine düşünülmemiş sadece hatrımda canlanan hiç yaşanılmamış anılarımı yazmak zor gelmiyor bana. Bunun kurgu olmadığını biliyorum. Her insanla tanışmamızın bir sebebi vardır. Ve bizim bağımız tanrının bizim için yarattığı mükemmel hikayedeki özel sayılabilecek şeylerden sadece biridir.